کد مطلب:41952 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

در عصر جاهليت عبادت بت پرستان چگونه بود؟

عبادت آنها بسيار عجيب بود، قرآن در برابر مشركاني كه ادعا مي​كردند اگر محمد (ص) عباداتي آورده ما خود پيش از اين عباداتي داشتيم و در كنار خانه كعبه نماز مي​خوانديم، مي​گويد «وَما كانَ صَلاتَهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ اِلّا مُكائً وَتَصْدِيَةٌ» انفال/35 [نماز آنها (كه مدعي هستند ما هم نماز داشتيم) نزد خانه خدا چيزي جز سوت كشيدن و كف زدن نبود]

آري آنها نعره زدنهاي احمقانه و كف زدنهاي ابلهانه خود را نماز مي​ناميدند.

«مكاء» در اصل به معني صداي پرندگان است، و تشبيه صداي اعراب جاهلي در اطراف خانه خدا به صداي پرندگان، شايد از اين جهت است كه گفتار آنها مفهومي نداشت، و مانند صداي پرندگان بي​محتوا بود، و يا اينكه تمام سعيشان در آواز خواني بود.

«تَصْدِيَة» به معني كف زدن يا به معني صدايي است كه به هنگام كف زدن بر مي​خيزد، از اين رو به انعكاس صوت در كوه «صدي» مي​گويند.

تازه مطلب به همين جا ختم نمي​شد، بلكه گروهي از اعراب به صورت لخت مادرزاد، اطراف خانه خدا طواف مي​كردند، و اين همان چيزي بود كه به هنگام نزول آيات اوّل سوره برائت و مأموريت علي (ع) براي ابلاغ آن در ماه حج، ضمن مسائل ديگر به آن اشاره شد، فرمود «لايَطُوفَنَّ بِالْبَيْتِ عُرْيانٌ وَلا يَحُجَّنَّ الْبَيْتَ مُشْرِكٌ...» (مجمع البيان 5/3 ذيل ايات اول سورة توبه) [بعد از اين هيچ برهنه​اي نبايد براي طواف خانه خدا بيايد و هيچ بت​پرستي، حق شركت در مراسم حج ندارد].

مي​گويند انگيزه اين عمل (طواف به حالت عريان) اين بود كه گروهي از عرب كه خود را «حُمس» مي​ناميدند، معتقد بودند كه بايد در لباسهاي مخصوصي طواف انجام گيرد، و اگر كسي چنان لباسي نداشت، و از لباسهاي ديگر استفاده مي​كرد، بايد پس از پايان طواف، آن لباسها را حتماً به دور افكند، نه خودش از آن استفاده كند و نه ديگران، و به همين دليل، اين جامه‎ها را «لَقاء» به معني لباسهاي دورافكندني مي​ناميدند. و با توجه به اينكه بسياري از آنها فقير بودند و لباسشان منحصر به فرد بود ناچار بودند برهنه طواف كنند تا لباسهاي خود را از دست ندهند!.

گاه اين خرافه مورد استفاده هوسبازان قرار مي​گرفت كه زنان و مردان جوان پيكر عريان خود را، به اين بهانه نشان مي‎دادند. (اسلام و عقايد و آراء بشري، 288)

در سيره ابن هشام آمده است كه مردان بطور كامل برهنه مي​شدند، اما زنان تمام لباسهاي خود را جز يك پيراهن چاكدار كه بدن آنها را نمايان مي​كرد از تن بيرون مي​آورند، و سپس به طواف مشغول مي​شدند.

---

پيام قرآن ج 8

حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران